goraczka i czeste kupki u dziecka

W ok. 50 proc. przypadków pokrzywce towarzyszy obrzęk tkanki podskórnej. Inne objawy, które mogą towarzyszyć pokrzywce u dzieci i dorosłych, to: gorączka i ból głowy, ból i obrzęk stawów, ogólne złe samopoczucie i zmęczenie, duszności, ucisk w klatce piersiowej, trudności w przełykaniu. W niektórych przypadkach rozwijająca Biegunka u niemowlaka średnio ostra – dziecko jest wyraźnie osłabione, płacze, traci na wadze, oddaje kilka do kilkunastu stolców na dobę, jest w złym humorze, czasem wymiotuje. Mogą być widoczne objawy gorączki, a także odwodnienia. U dziecka karmionego piersią nie należy przerywać karmienia. Częste gorączki u dziecka. 16.01.2014 12:24. Moja trzyipółletnia córeczka bardzo często miewa infekcje z gorączką. Przeważnie temperatura jest powyżej 38°C. Zazwyczaj podaję jej paracetamol, ale niestety nie zawsze działa. Co robić w takich przypadkach? uogólnionej reakcji alergicznej, choroby endokrynologicznej, procesów zapalnych, guza lub urazu, zakażenia grzybiczego lub pasożytniczego. Warto zaznaczyć, że gorączka może pojawić się również po nadmiernej aktywności fizycznej w upalny dzień, na skutek udaru słonecznego lub po przyjęciu niektórych leków [1, 3, 4]. Dzien dobry. Zmienilam mojemu 4 miesiecznemu synkowi mleko. Dostawal wczesniej mleko dla glodnych dzieci i teraz tez ma takie tylko innej firmy. Przyjal je dobrze. Martwia mnie tylko bardzo czeste male kupki. Potrafi ich byc nawet do 10 na dobe i sa malutkie. Konsystencja jest ok kupka zolta z bialymi grudkami czasami mala ilosc sluzu. nonton film a frozen flower drakor id sub indo. Moje dziecko od urodzenia robiło bardzo często kupy, bardzo rzadkie, co karmienie kupa, ale także i po między(przy płaczu też leciało), synek miał bardzo odparzoną pupę,strupy, częste gazy, zmiany krocza. Skutkiem tego było bardzo małe przybieranie na wadze, towarzyszyły również temu wymioty i ulewanie (dodam, iż karmiłam wyłącznie piersią). Lekarz specjalista zalecił mi przejście na dietę bezmleczną oraz karmienie raz piersią a raz nutramigenem zagęszczonym nutritonem, dodatkowo dostało debridat oraz gastrotus. Przez około 3 tygodni była widoczna poprawa, z dnia na dzień pupa ogasła, kupy około 3 razy na dzień i w konsystencji musztardy. Wymioty i ulewanie była widoczna poprawa. Po 3 tygodniach dziecko zaczęło robić luźniejsze stolce i częściej, od jakiegoś czasu pojawiła sie sucha skóra za uszami (jest do chwili obecnej). Lekarz zalecił podawanie dwa razy mleka, a raz piersi. Nie zgodziłam się z tym, ponieważ przestałabym karmić piersią (dziecko i tak czasami się buntuje). Lekarz także zalecił podawać jeszcze przez 4 tygodnie leki (Debridat i Gastrotus) po tym upływie dalej nie ustąpiły wymioty i ulewania, w tej chwili nie także Nutriton. Do chwili obecnej karmię raz, mlekiem ,a raz piersią, a w nocy tylko piersią, gdy większe odstępy miedzy karmieniem piersią zmniejszały mi laktację. W chwili obecnej dziecko ma raź rzadkie kupy(częściej), raz zielone, a niekiedy normalne. Synek ma także zaczerwieniony tyłek, raz bardziej , a raz mniej, wietrzę tyłek oraz smaruję tormentiolem na przemian z innymi potrafię wykluczyć co uczula moje dziecko, i tak jestem na diecie, nie jem jajek, mleka (i jego pochodnych), czekolady, kakaa, cytrusów, orzechów, prawie wszystkich warzyw,owoców (czego skutkiem jest ból głowy i złe samopoczucie). Dodam, że dodatkowo podaje Nutramigen dziecku od około 6 tygodnia, w chwili obecnej synek ma 4 miesiące. Chciałabym karmić piersią jak najdłużej, ale nie wiem jak mam postępować, tym bardziej, że niedługo zacznę wprowadzać dziecku nowe pokarmy. Bardzo proszę o pomoc... KOBIETA, 26 LAT ponad rok temu fot. Adobe Stock Kiedy gorączka przekroczy 38 zaczyna się robić niebezpieczna dla organizmu dziecka. Aby ją skutecznie zwalczać, musisz znać odpowiedź na trzy podstawowe pytania, a następnie zacząć działać. Przyczyny gorączki u dziecka w upał Paradoksalnie powodów gorączki u dziecka w upał jest nawet więcej niż w zimie. Najczęściej są to: Infekcja wirusowa. Latem stosunkowo często maluchy dopada wirusowe zapalenie gardła albo ucha oraz zakażenie rotawirusami. Atak bakterii. Wysoka gorączka, której nie towarzyszą inne objawy, może oznaczać np. bakteryjne zakażenie dróg moczowych. Udar cieplny (nazywany także udarem słonecznym). Może do niego dojść, jeśli maluch długo przebywa na słońcu lub w gorącym pomieszczeniu. Dziecko z udarem jest rozgrzane i pobudzone, ma gorączkę, przyspieszony oddech i bicie serca. Może wymiotować, zwykle oddaje mało moczu. Aby mu pomóc, przenieś je w chłodne miejsce, połóż tak, aby głowa była trochę wyżej niż reszta ciała, i podaj picie. Obniżaj gorączkę i wezwij pogotowie. Sposoby na gorączkę u dziecka podczas upału Przede wszystkim gorączkującemu maluchowi co godzinę podawaj małe porcje chłodnej wody albo przystawiaj go do piersi. Do tego: Ochładzaj kompresami. Zamocz pieluszkę tetrową w chłodnej wodzie i połóż ją dziecku na uda i kark, aby ochłodzić krew w dużych naczyniach krwionośnych. Jeszcze lepsze będą ochłodzone w lodówce woreczki żelowe lub kostki lodu w woreczku foliowym, zawinięte w cienki ręcznik i położone na karku dziecka. Zadbaj o temperaturę w pomieszczeniu. Możesz używać nawilżaczy powietrza, wiatraków czy zwykłych wachlarzy. Wszystkie metody mogą ulżyć dziecku w gorączce podczas upału. Dowiedz się, jak ochłodzić pokój - gdy takie incydenty będą się powtarzać, może warto zainwestować w folie przeciwsłoneczne lub klimatyzator. Zaaplikuj lek. Niemowlętom do trzeciego miesiąca życia można podawać tylko paracetamol, a od trzeciego miesiąca również preparat z ibuprofenem. Ustal z pediatrą dawkę leku – zależy ona od wieku i wagi dziecka. Nie zwiększaj jej, bo to mogłoby doprowadzić do zatrucia organizmu, ale też jej nie zmniejszaj – wtedy lek nie zadziała i gorączkę trudniej będzie opanować. Czego nie robić, gdy dziecko ma gorączkę podczas upałów? Niektóre stosowane w dobrej wierze zabiegi mogą nasilić dolegliwości gorączkującego dziecka, więc: Nie wkładaj dziecka do zimnej wody. Nagła zmiana temperatury może wywołać szok organizmu i drgawki. Woda w ochładzającej kąpieli powinna mieć temperaturę tylko o 1 st. C niższą niż temperatura ciała dziecka. Stopniowo obniżaj ją, dolewając chłodnej wody. Po kilku minutach wyjmij malucha z wanny. Nie podawaj napotnych herbatek. Gdy na zewnątrz panuje upał, a dziecko ma ponad 38 st. C gorączki, picie rozgrzewających naparów (np. z malin czy lipy) może prowadzić do dalszego wzrostu temperatury. Tekst pierwotnie opublikowany na podstawie artykułu w czasopiśmie „Twoje Dziecko”. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Forum: Mam z dzieckiem taki problem Witam, mój 8 miesięczny synek jest na Nan2HA (tak kazała pediatra pomimo, że nie mamy z mężem żadnej alergii) pd 2 misiąca życia. Praktycznie od zawsze robił częste kupki tj. 5-8 razy dziennie. Są malutkie ale częste i zielone. Od wczoraj zaczal jesc to nowe NAN2 bifidus….i kupki są juz nie zielone ale również częste.. Za każdym razem jak go przewijam to kupka…. Poradźcie mi proszę co mam zrobić no bo chyba nie jest normalne aby8 miesięczne niemowle tak często robiło kupki!! Nie widać aby bolał go brzuszek bo dziecko jest radosne i bawi się ale martwi mnie częsttliwość tych kupek. Acha je zupki i deserki z gerbera dziekuje za wszelkie popdpowiedzi i sugestie Bietka Opublikowany przez: Aleksandra A. Redakcja Źródło artykułu: Konsultacja medyczna: lek. med. Alina Małmyszko-Czapkowicz Gorączka bywa pierwszym objawem choroby, a zbyt wysoką należy zbić. Poznaj naturalne i domowe sposoby na obniżenie gorączki u dziecka. Normalna temperatura ciała u człowieka wynosi 36,6°C. Za stan podgorączkowy uważa się temperaturę w granicach 37,5°C – 38°C, natomiast o gorączce mówimy jeśli temperatura przekroczy 38°C. Gorączka u dziecka z reguły jest odpowiedzią na stan chorobowy. Rozwija się, gdy do organizmu wtargną szkodliwe drobnoustroje – bakterie lub wirusy. Natomiast sama w sobie nie jest chorobą. ZOBACZ TEŻ: Co podawać dziecku na przeziębienie? Wręcz przeciwnie – jest ważnym, naturalnym mechanizmem obronnym organizmu, który na obecność patogenów reaguje podwyższoną ciepłotą ciała. Dzieje się tak, ponieważ wyższa temperatura stwarza niekorzystne warunki dla rozwoju chorobotwórczych mikrobów. Wirusy przestają się namnażać, tracą aktywność, słabną i giną. Co ważne, gorączka u dziecka mobilizuje układ odpornościowy do zwiększonej produkcji przeciwciał i pobudza odpowiedź immunologiczną. Gorączka jest więc naszym sprzymierzeńcem w starciu z chorobą, dodaje sił do walki i świadczy o prawidłowej pracy układu odpornościowego. Zbyt szybkie obniżenie gorączki lub zbijanie jej za wszelką cenę nie zawsze jest korzystne. Należy pozwolić spełnić jej swoje fizjologiczne zadanie, oczywiście z zachowaniem zdrowego rozsądku. Gorączka u dziecka: Kiedy należy skonsultować się z lekarzem? Jeśli wysoka temperatura utrzymuje się dłużej niż 1-2 doby i dziecko nie reaguje na żadne podane środki, jest to sygnał, aby skonsultować się z pediatrą w celu dokładnego zdiagnozowania i oceny stanu malucha. Przedłużająca się wysoka gorączka zwiększa zapotrzebowanie organizmu na wodę, tlen i energię. Może doprowadzić do wyczerpania i odwodnienia. Warto więc znać naturalne sposoby, aby skutecznie zbić gorączkę u dziecka. Bezwzględną koniecznością wizyty u lekarza jest sytuacja, w której stan dziecka szybko ulega pogorszeniu, temperatura nie spada i/lub pojawiają się inne niepokojące objawy, jak np. drgawki, kłopoty z oddychaniem, pierwsze symptomy odwodnienia czy bóle niewyjaśnionego pochodzenia. ZOBACZ TEŻ: TOP 7 naturalnych sposobów na wzmocnienie odporności u dziecka Jakie mogą być przyczyny wystąpienia gorączki u dziecka? Najczęściej gorączka jest wynikiem infekcji, spowodowanej wtargnięciem do ustroju chorobotwórczych bakterii lub wirusów. Dlatego zazwyczaj towarzyszy takim dolegliwościom, jak między innymi: angina, grypa, zapalenie dróg oddechowych, zapalenie pęcherza moczowego, infekcja rotawirusowa, choroby wysypkowe. U dzieci gorączka może rozwinąć się również na podłożu emocjonalnym. Zdarza się, że dzieci gorączkują w przeddzień ważnego dla nich wydarzenia, np. przyjęcia urodzinowego, emocjonującego wyjazdu lub wystąpienia publicznego w szkole lub przedszkolu. Niekiedy przyczyną podwyższonej temperatury bywa lęk przed pójściem do szkoły (sprawdzian, konflikty z rówieśnikami) lub przedszkola, w którym maluch czuje się niepewnie, tęskni za rodzicami i wolałby zostać w domu. Czasem gorączka jest objawem towarzyszącym procesom fizjologicznym, jak np. ząbkowanie. Nie oznacza poważnej choroby, lecz jest wynikiem obniżonej odporności w tym czasie, stanu zapalnego i podwyższonej gotowości organizmu do obrony przed potencjalnym atakiem szkodliwych drobnoustrojów. Tak dzieje się również po szczepieniach, po których możemy spodziewać się gorączki lub stanu podgorączkowego. Jak najlepiej mierzyć temperaturę dziecka? Najbardziej dokładnymi i najwygodniejszymi urządzeniami do pomiaru temperatury u dziecka są termometry do ucha. Działają one na podczerwień, są precyzyjne i szybkie w użyciu. Mierzą temperaturę w okolicach błony bębenkowej, która posiada tę samą ciepłotę, co ośrodek termoregulacji w mózgu, w związku z czym pomiar jest bardzo wiarygodny. Temperaturę pod pachą lub w odbycie mierzymy za pomocą termometrów elektronicznych lub szklanych, które przypominają dawne termometry rtęciowe, jednak aktualnie wypełnione są pierwiastkiem galem, który nie jest tak toksyczny i niebezpieczny (w przypadku zbicia się urządzenia) jak dawniej używana rtęć. Najmniej dokładne są termometry paskowe, przykładane do czoła malucha. Wskazują temperaturę jedynie orientacyjnie. Jak postępować w czasie gorączki u dziecka? Jak zbić gorączkę naturalnymi sposobami Przede wszystkim należy pamiętać, że gorączka ma na początku pomóc maluchowi w starciu z chorobą. Ma zmobilizować organizm do walki z chorobotwórczymi mikrobami i zwiększyć szanse na ich naturalne pokonanie. Pomimo, że najczęściej budzi niepokój u rodziców, w ciągu 1-2 doby chorowania nie powinno się jej zwalczać za wszelką cenę. Podanie silnych leków przeciwgorączkowych może skutkować osłabieniem prawidłowej odpowiedzi odpornościowej i niepotrzebnym przedłużeniem choroby. Można jednak walczyć z gorączką naturalnymi sposobami. Aby naturalnie obniżyć temperaturę ciała, należy doprowadzić do wywołania potów. W tym celu można maluchowi podawać herbatę z rozgrzewającymi przyprawami, takimi jak imbir, cynamon, goździki czy anyż gwiaździsty. Dobrym środkiem napotnym jest także napar z kwiatów lipy lub z ziela krwawnika. Ziołowe herbatki można dosłodzić odrobiną miodu lub naturalnym sokiem z malin, który również wykazuje działanie napotne. Jeśli maluch nadal nie może się rozgrzać i ma dreszcze, dobrze jest wygotować w wodzie kilka plasterków świeżego imbiru, ostudzić do bezpiecznej temperatury i moczyć w takim wywarze stopy dziecka. Gdy jednak malec jest bardzo rozpalony i gorący, powinno się go delikatnie ochłodzić. Wtedy należy podawać do picia wodę, rozcieńczone soki owocowe lub słabą herbatkę z cytryną. Można też przykładać chłodne okłady na okolice karku, czoła i pachwin, a nawet zanurzyć dziecko w chłodnej kąpieli, gdzie temperatura wody nie może być niższa od temperatury ciała więcej niż o 2°C. Gdy dziecko silnie się spoci, trzeba uważać, aby się ponownie nie wychłodziło, przebrać je w suchą piżamkę i zdecydowanie trzymać w ciepłym łóżku. Bezwzględną koniecznością w trakcie gorączki jest regularne nawadnianie malca. Przy podwyższonej ciepłocie ciała dziecko traci więcej wody niż normalnie, w związku z czym wzrasta ryzyko odwodnienia. Dlatego musi systematycznie dostawać płyny do popijania – w niewielkich ilościach, lecz często. Niemowlęta karmione piersią należy przystawiać do piersi na krótko, lecz często. Temperatura powietrza, w którym maluch przebywa powinna wynosić około 21°C – 22°C. W pokoju nie powinno być ani zbyt gorąco, ani zbyt sucho. W czasie gorączki brzdąc zazwyczaj nie ma apetytu. To normalne w tym stanie, ponieważ organizm potrzebuje wówczas sporo sił do walki z chorobą, zatem nie powinien tracić energii na trawienie pokarmów. Pamiętajmy wiec, aby nie przekarmiać malca i nie zmuszać go do jedzenia. O wiele ważniejsze jest pojenie, a ze zdrowymi posiłkami poczekajmy, aż dziecko zacznie wracać do zdrowia. Naturalne leki przeciwgorączkowe Skutecznym i bezpiecznym sposobem na poradzenie sobie z gorączką u dzieci jest homeopatia. Odpowiednio dobrany lek homeopatyczny szybko złagodzi objawy, wzmocni system odpornościowy, skróci czas trwania choroby i, przede wszystkim, nie spowoduje żadnych działań niepożądanych. Można je zastosować u dzieci w każdym wieku. U najmłodszych wskazane jest rozpuszczenie leku w wodzie i podawanie go malcowi do popijania. Oprócz działania terapeutycznego, przynosi to korzyść w postaci dodatkowego nawadniania. W wysokiej gorączce, która często pojawia się po przemarznięciu lub przewianiu, gdy dziecko jest rozpalone jak piec, ma suchą, gorącą skórę i bardzo chce mu się pić, pomoże lek Aconitum napellus. Podczas gdy przy gorączce z pobudzeniem, suchym kaszlem, zaczerwienioną i spoconą skórą oraz nadwrażliwością na światło, hałas i dotyk, wskazany będzie lek Belladonna. Gdy dziecko leży bez sił, osłabione i drżące, nie ma apetytu ani nie chce pić, ma szkliste oczy i zaczerwienioną buzię, pomocny może okazać się lek Gelsemium sempervirens. Jeśli natomiast silne osłabienie towarzyszy niewysokiej gorączce, a maluch jest blady, ma podkrążone oczy i sucho pokasłuje, sięgnijmy po Ferrum phosphoricum. Nux vomica zalecany jest w pierwszych objawach infekcji, gdy głównymi symptomami jest stan podgorączkowy, dreszcze, wodnisty katar i częste kichanie. Gdy zaś gorączka pojawia się u ząbkującego malucha, pomocny może okazać się lek Chamomilla vulgaris. Gdy malec jest silnie osłabiony po gorączce, która przebiegała z obfitymi potami, siły pomoże mu odzyskać China rubra, zaś w czasie rekonwalescencji po chorobie, jeśli dziecko jest słabe i apatyczne, zalecany jest lek Kalium phosphoricum. Jak zadbać o dziecko po chorobie? Po infekcji, szczególnie gdy gorączka była wysoka i wyczerpująca, trzeba zadbać o to, by maluch w pełni wrócił do formy. Pomoże w tym odpowiedni sposób odżywiania. Należy podawać dziecku ciepłe, gotowane posiłki, oparte na warzywach, kaszach, ryżu i niewielkiej ilości mięsa. Wskazane są ciepłe zupy, łagodne przyprawy, ziołowe herbatki. Zamiast słodyczy lepiej zaserwować maluchowi bakalie lub suszone owoce, a z nadmiaru przetworów mlecznych dobrze zrezygnować na jakiś czas. Aby wzmocnić odporność naszego brzdąca, korzystnie jest włączyć mu po chorobie dobry zestaw naturalnych witamin oraz specyfik z probiotykami, dostosowany do jego wieku i potrzeb. Pozwólmy także malcowi odpocząć i wyspać się porządnie, nie posyłajmy go od razu do przedszkola lub szkoły. Zanim wróci do codzienności, upewnijmy się, że nabrał wystarczająco dużo sił, aby obronić się przed kolejną potencjalną infekcją. Konsultacja medyczna: lek. med. Alina Małmyszko-Czapkowicz Przyczyny i leczenie rozwolnienia u dzieci Biegunka u dziecka to nieprzyjemny przejaw nie tylko dolegliwości żołądkowych. Przyczyną rozwolnienia u dzieci może być np. alergia pokarmowa, zapalenie wyrostka robaczkowego lub grypa żołądkowa. Przeczytaj, co podać dziecku na biegunkę. Czy rozwolnienie u niemowlaka, dwu- i trzylatka wymaga leczenia i konsultacji z lekarzem? Biegunka u dzieci (niektórzy mówią: rozwolnienie) pojawia się, gdy pod wpływem stanu zapalnego spowodowanego toksynami bądź infekcją błona śluzowa jelit zaczyna „przeciekać”. Do jelit przenika duża ilość płynu, czego efektem są rzadkie stolce. Skąd się bierze biegunka u dzieci i jak z nią walczyć? Spis treściJakie są przyczyny biegunki u dzieci?Co podawać na biegunkę u dzieci?Czy rozwolnienie u dziecka wymaga leczenia?Biegunka powoduje odwodnienie! Jakie są przyczyny biegunki u dzieci? Zapewne twoje dziecko przynajmniej raz w życiu miało taki dzień, kiedy bardzo często musiało korzystać z toalety, oddając wodniste stolce, a temu wszystkiemu towarzyszył silny ból brzucha. Na pewno od razu doszłaś do wniosku, że męczy je biegunka, i zastanawiałaś się również, co może być jej przyczyną. Bo biegunka – z czego nie każdy zdaje sobie sprawę – może pojawić się z różnych powodów. Oto najczęstsze: Biegunka spowodowana przez zatrucie pokarmowe – w tym przypadku toksyny lub bakterie dostają się do organizmu z pożywieniem. Najczęstszą przyczyną zatruć pokarmowych są bakterie – głównie Salmonella, która wywołuje tzw. biegunkę salmonellową, i Shigella powodująca czerwonkę bakteryjną. W pierwszym przypadku wodnistym stolcom towarzyszy gorączka, silne bóle brzucha i wymioty. Czerwonka zaczyna się wystąpieniem papkowatych stolców, które zawierają śluz i krew, potem pojawia się gorączka, a dziecko bardzo szybko słabnie. Biegunka wirusowa – inaczej grypa żołądkowa lub nieżyt żołądka i jelit – przyczyną tej biegunki są wirusy (najczęściej rotawirus). Dziecko przez 2–3 dni ma objawy przeziębienia, a potem dochodzi do nich ostra biegunka, wymioty i gorączka (nawet 40°C). Może mieć również objawy przypominające grypę (np. bóle mięśni), a także brak apetytu. Liczba wypróżnień w ciągu doby może dochodzić do 20. Biegunka, której przyczyną jest alergia pokarmowa – w tym wypadku biegunce, zazwyczaj nawracającej, towarzyszą inne charakterystyczne objawy, np. wysypka, skłonność do infekcji dróg oddechowych, rozdrażnienie, nudności, nieprawidłowy przyrost masy ciała. Biegunka, która towarzyszy zapaleniu wyrostka robaczkowego – biegunce towarzyszą nasilające się bóle brzucha, które rozpoczynają się w okolicy pępka lub w nadbrzuszu i przesuwają się w kierunku prawego podbrzusza. Ból jest szczególnie silny w tzw. punkcie McBurneya znajdującym się w połowie odległości między pępkiem a górnym przednim kolcem kości biodrowej. Bólowi towarzyszy brak apetytu i niewielka gorączka. Dziecko najchętniej leży na prawym boku z podkurczonymi nogami. Biegunka po kuracji antybiotykowej – efektem przyjmowania antybiotyku jest wyniszczenie naturalnej flory bakteryjnej i w konsekwencji luźne, wodniste stolce. Zobacz również: Wszystko co musisz wiedzieć o kupce niemowlaka Gastroskopia u dzieci - kiedy jest konieczna? Zapalenie jelit u dzieci: rodzaje, objawy i leczenie Co podawać na biegunkę u dzieci? Niekiedy biegunkę można próbować wyleczyć metodami babuni. Skutecznym środkiem na wodniste stolce są suszone czarne jagody lub herbatka z nich. Do pół litra wody trzeba wrzucić 2–3 łyżki stołowe jagód, doprowadzić do wrzenia i gotować przez 10 minut, a potem odcedzić przez sitko i podawać dziecku po filiżance 3 razy dziennie. Zawarte w herbatce garbniki łagodzą biegunkę, bo uszczelniają błonę śluzową jelit, co sprawia, że stolce są mniej płynne. Podobnie działają pektyny znajdujące się w jabłku startym ze skórką, a także marchwianka. Tę zupę robi się następująco: 50 dag obranej marchwi trzeba gotować przez 1,5 godziny w litrze wody z niepełną łyżeczką soli, potem zmiksować i podawać dziecku w niewielkich porcjach. Czy rozwolnienie u dziecka wymaga leczenia? To zależy od wieku dziecka, objawów biegunki, a także od ogólnego stanu zdrowia dziecka. Zasada jest taka: im młodsze dziecko, tym biegunka szybciej może doprowadzić do groźnego dla życia odwodnienia. Dlatego nie wolno zwlekać z wizytą u lekarza, jeśli biegunkę ma niemowlę bądź dwu-lub trzylatek, ale można z tym poczekać, jeśli dopadła ona nastolatka. Chyba że towarzyszące jej objawy świadczą o tym, że sytuacja wymaga pilnej interwencji lekarskiej (np. podejrzewasz zapalenie wyrostka robaczkowego albo dziecku grozi odwodnienie). Lekarza trzeba wezwać również wtedy, gdy stan zdrowia dziecka nie poprawia się, a wręcz przeciwnie – staje się ono osłabione, apatyczne, zaczyna wymiotować lub biegunka się nasila. Sprawdź też: Dieta przy biegunce u dziecka Alergia pokarmowa u dziecka - przyczyny i zapobieganie Biegunka powoduje odwodnienie! To stan, w którym zawartość wody w organizmie spada poniżej wartości niezbędnej do jego prawidłowego funkcjonowania. Dochodzi do niego wówczas, gdy utrata wody wyniesie co najmniej 2 proc. ciężaru ciała. Innymi słowy – jeśli dziecko waży 9 kg, by zaczęło się odwadniać, musi stracić minimum 180 g wody. Odwodnienie ma kilka etapów – im procent utraty wody jest wyższy, tym stan ten jest groźniejszy dla zdrowia. Można je rozpoznać po następujących objawach: suche wargi, język i błona śluzowa jamy ustnej, płacz „bez łez”, apatia bądź rozdrażnienie, mocz ma ciemne zabarwienie i jest go bardzo mało albo nie ma wcale, oczy są zapadnięte, skóra ma zmniejszone napięcie – ujęta w dwa palce i puszczona nie wraca natychmiast na swoje miejsce. Silnie odwodnione dziecko jest osłabione – nie krzyczy lub ma chrapliwy głos, jest apatyczne i wiotkie. W takim przypadku konieczna jest pomoc lekarza. miesięcznik Zdrowie

goraczka i czeste kupki u dziecka